Dag 12- 6 april- Reisdag van Padang Sidempuan naar Bukitinggi

Vandaag een rit van ca. 290 km, We zullen met tussenstops ca. 10-11 uur onderweg zijn. Gelukkig voelt Frits zich weer beter. Waren het de wondermiddeltjes?…….

Hieronder een foto verslag van de dag.

Langs de weg gestopt bij deze vrouw. In haar tuin staan kruiden en specerijen. Deze teelt zij, oogst zij en verkoopt het vervolgens om aan een inkomen te komen. Veel geleerd over de specerijen die wij gebruiken. Ik heb bijvoorbeeld nooit geweten dat het vliesje rondom de nootmuskaat foelie is 😀 en dat witte peper en zwarte peper één en dezelfde korrel is. Dat kruidnagel aan een boom groeit had ik ook nooit bij stilgestaan.

We stappen de equatoriale lijn over in Bonjol.

Bij de equatoriale lijn was ook een museum waarvan we eigenlijk nog steeds niet weten wat we nou gezien hebben. We werden min of meer naar binnen gelokt door een oud Indonesisch mannetje die speciaal voor ons het museum opende. Direct bij de ingang stond een schilderij van, waarschijnlijk, een belangrijk man. Onze gastheer sprak geen woord Engels maar was heel duidelijk in het aangeven van waar wij echt een foto van moesten maken. Frits werd richting schilderij gedirigeerd en ik moest een foto maken. En zo ging dat het hele museum door. 
Bij de vitrine met geld wees hij naar het geld en vervolgens met een veelbetekenende grijns naar zichzelf en maakte het internationale gebaar van geld  door met duim en wijsvinger over elkaar te wrijven. 

Bij het passeren van de evenaar zijn we inmiddels in West-Sumatra. Wat een verschil is dit met Noord-Sumatra. In het Noorden zag je dat men er nog wel heel primitief moest leven en de levenstandaard laag is. In het Westen waren in ieder geval de wegen beter en zagen de huizen eruit als een huis. En overal zoveel groen; rijstvelden, bossen etc. Heel mooi om te zien.